Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

όλα μοιάζουν να είναι ένα μήνυμα μακρυά και οι λέξεις υπάρχουν.. νόμιζα πως όταν ερχόταν ξανά αυτή η στιγμή δεν θα έκανα ότι και στο παρελθόν, θα ήμουν αποφασιστικός και θα ξεμπέρδευα γρήγορα με ένα ναι η ένα όχι, αλλά τώρα όλα πάλι μοιάζουν να μπερδεύονται τίποτα δεν είναι απλό και ξεκάθαρο, είναι η πραγματικότητα η απλά μια φαντασία
απο το πουθενά άκουσα το Kosheen-Catch και θυμήθηκα τα νιάτα μου :P
σήμερα ήθελα να πάμε μια βόλτα, τελειώσαμε νωρίς και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το πόσο ωραία θα ήταν αν περπατούσαμε μαζί
και είναι και φθινόπωρο..

3 σχόλια:

  1. το φθινόπωρο είναι η πιο μαγική κι ανακουφιστική και μελαγχολική και υπέροχη εποχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καθόμουν σήμερα το πρωί στην δουλειά και κοίταζα από την τζαμαρία έξω την βροχή και έπινα τον ζεστό καφέ μου και έλεγα στον εαυτό μου τι όμορφα που είναι, έτσι μουντά και μελαγχολικά με τις σταγόνες τις βροχής και τους σβησμένους ήχους της μέρας, σαν σε βιβλίο.. και από την άλλη έλεγα βλακίες οι δρόμοι είναι υγροί και γλιστεροί και μέχρι να έρθεις έγινες μούσκεμα

      Διαγραφή
  2. ναι κι εγώ τα σκέφτηκα αυτά τα άβολα της βροχής, όμως ξέρεις τι έχω παρατηρήσει; Πως τα σκέφτομαι μόνο όταν είμαι μέσα, κάπου "προστατευμένη" από τη βροχή. Όταν είμαι έξω και την τρώω στη μάπα και γίνομαι μούσκεμα, δε με πειράζει καθόλου, μα καθόλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή