τώρα τελευταία...

τώρα τελευταία νοιώθω μια έλξη για το απώτατο παρελθόν της ανθρωπότητας, πως ξεκίνησαν όλα, αν υπάρχει κάποιο νόημα, μόνο εκεί μπορεί να βρεθεί, τουλάχιστον γνωρίζουμε πως υπήρξε μια αρχή, ένα σημείο για να προσδιορίσεις την πορεία
μου έκανε εντύπωση σε ένα ντοκιμαντέρ η αναφορά που έκανε ένας ανθρωπολόγος στην στιγμή που οι άνθρωποι άρχισαν να επεξεργάζονται τα εργαλεία τους, πέρα από την χρηστική λειτουργία τους, εκτός από λειτουργικά τα ήθελαν και όμορφα
και μετά η τέχνη(μέσα από τα δικά μας μάτια έτσι μοιάζει) η ανάγκη να αποτυπώσεις τον κόσμο μέσα στον οποίο ζεις
δεν υπάρχει επικρατούσα άποψη για το ποιο σκοπό εξυπηρετούσαν οι ζωγραφιές στις σπηλιές, θρησκευτικό, επικοινωνιακό..

πήρα καινούριο λαπτοπ, το παλιό πέθανε.. και έτσι μπορώ τώρα να γράφω άνετα το γ, δεν έχω συνηθίσει ακόμα το πληκτρολόγιο, αυτήν την φορά γλύτωσα την καταστροφή του να χάσω όλα τα αρχεία μου και όλα είναι πλέον στο καινούριο ασφαλή! ο τεχνικός μου είπε πως μπορεί να μου μεταφέρει και τα αρχεία που έχω σε ένα αρχαίο tower από την εποχή της Κύπρου, θα είναι ωραίο να ξαναβρώ όλα εκείνα τα αρχεία, την μουσική, τις φωτογραφίες, τα κείμενα, τότε που πρώτη φορά ένοιωσα την ανάγκη να γράψω, να αποτυπώσω τον δικό μου κόσμο και να βρω το νόημα (τστσ.. θα μπορούσα να μην γράψω την τελευταία γραμμή.. δεν είχα στο μυαλό μου να γράψω για το καινούριο λαπτοπ αλλά όπως ξεκίνησα και έφτασα στο παλιό tower είδα πως θα μπορούσε να κλείσει ένας κύκλος συνδέοντας τα δύο κείμενα, έπρεπε να αντισταθώ!)