Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

ίσως αυτό να είναι το νόημα

κάτι με έποιασε τις τελευταίες μέρες και διαβάζω παλιά ποστ..
θα έπρεπε να υπήρχε και ένας τρόπος να ανεβάζεις και μελωδιές που μουρμουρίζεις (τι λέξη.. μουρμουρίζω..) με τον ίδιο τρόπου που απλά γράφεις
βλέπω τον Jamie Oliver (ή James Oliver σύμφωνα με μια γνωστή μου που αρνείται να δει την πραγματικότητα) να μαγειρεύει BBQ σύμφωνα με τον αγγλικό τρόπο που είναι απλά το ψήσιμο στα κάρβουνα
κάποια στιγμή πρέπει να περάσω από το μαγαζί και να καθαρίσω.. είμαστε κλειστοί αυτό το τριήμερο και είχα αρκετό χρόνο για ξεκούραση! τόσο ελεύθερο χρόνο που σχεδόν τελείωσα το Red Dead redemption..
o Jubei κοιμάται δίπλα στο καλοριφέρ.. ο δρόμος ακούγεται βρεγμένος, ίσως έβρεξε, μάλλον έβρεξε
σκατά έβαλα πολύ γάλα στον νες..
υπήρξαν κάποιες στιγμές* αυτήν την εβδομάδα που αν τις έβλεπα σε κάποια ταινία ή αν τις διάβαζα σε ένα βιβλίο ή (πολλά ή) αν έβλεπα κάποιον άλλον να τις ζει θα έλεγα πως θα ήταν ωραία να τις ζούσα και εγώ
τώρα όμως που ήμουν εγώ σε αυτές τις στιγμές ήταν απλά οκ.. γιατί όλα μοιάζουν καλύτερα όταν τα ζει κάποιος άλλος;
(άσχετο αλλά και ψιλοσχετικό:Ρ όταν ήμασταν μικροί με την αδελφή μου πάντα μαλώναμε γιατί το πιάτο με το φαγητό της ή το πιάτο μου, μου φαινόταν/ της φαινόταν καλύτερο από το δικό μου/ δικό της :Ρ αν και περίεργο ποτέ δεν τα αλλάζαμε.. τι να πει κανείς;)
επιστρέφω στο *
στιγμές.. γιατί πια μόνο για αυτές πιστέυω πως μπορούμε να ελπίζουμε
δεν πιστέυω πως μπορεί να υπάρξει κάποια διάρκεια
η αισιοδοξία όπως πάντα!
μια ιδέα μου ήρθε και όπως πάντα θα την γράψω χωρίς να την επεξεργαστώ πρώτα!
σχετικά με τις στιγμές και το πως όλα μοιάζουν καλύτερα όταν τα ζει κάποιος άλλος..
σκέφτηκα πως αν κάποιος με ακολουθούσε κάθε μέρα με μια κάμερα θα κατέγραφε αυτές τις στιγμές και θα μπορούσα να τις δω σαν ταινία, και επειδή θα τα έβλεπα σε ταινία θα μου φαινόντουσαν οτι είναι καλύτερες από οτι είναι και μετά θα έβλεπα οτι πρωταγωνιστής είμαι εγώ και έτσι θα με ικανοποιούσαν περισσότερο, κάπως παρανοικό ακούγεται αλλά βγάζει νόημα!
μετά σκέφτηκα πως ίσως για αυτό γράφω στο μπλογκ, για να προσεγγίζω τις στιγμές και σε ένα δεύτερο επίπεδο
αυτά...

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

έκανα ένα ταξίδι εχθές.. και αν και επέστρεψα σήμερα νοιώθω πως το ταξίδι δεν τέλειωσε, ήταν να αντιμετωπίσω κάτι σήμερα αλλά δεν έγινε, μετατέθηκε για αύριο, ίσως γι΄ αυτό αισθάνομαι έτσι..
είδα μέρη που είχα ξεχάσει πόσο όμορφα ήταν και θυμήθηκα το πως τα έβλεπα κάποτε, τα κοντινά αλλάζουν αλλά τα μακρινά μένουν ίδια
σαν να μας παρατηρούν αυτά, η ρευστότητα μας σε αντίθεση με την δική σους σταθερότητα
ακόμα και ένα σμήνος πουλιά θα μπορούσε να είναι Εκείνο το σμήνος πουλιών
έκανα ένα λάθος εχθές, μια στιγμή που ένοιωθα απόλυτα αδύναμος και μόνος
όλα περίμεναν αυτήν την στιγμή..
αύριο έρχεται κάτι πολύ δύσκολο που μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ζωή μου και πρέπει να κερδίσω