Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

κοντά σου

είχα παλιά μια ιδεά, μια ιδανική μορφή που για εμένα ήτανε Εκείνη

σχεδόν δεν μπορώ πια να θυμηθώ το παρελθόν και αυτό που έχω τώρα μοιάζει πως υπήρχε από πάντα και θέλω να διαρκέσει για πάντα
αληθινό όπως το νοιώθω
αληθινό όπως το θέλω
αληθινό όπως το είχα ονειρευτεί
αληθινή όπως σε είχα ερωτευτεί
η εικόνα σου όταν κοιμάσαι και ο καφές μας το πρωί
μαζεύω τις στιγμές για τον καιρό που δεν θα μπορούμε να τις ζούμε
κάνω σχέδια και περιμένω
πόσο διαφορετική όμως είναι αυτή η αναμονή απο την προηγούμενη

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

ανοίξαμε!

το καινούριο μαγαζί άνοιξε επιτέλους, πάνω που πίστευα πως δεν θα άνοιγε ποτέ..
δεν μπορώ να το νιώσω ακόμα δικό μου και το μέρος είναι μεγάλο και ψιλοχάνομαι.. μου λείπει το παλιό μαγαζί με τους περιορισμένους χώρους του που ήξερα πως να κινηθώ.. κάποιο μάθημα για την ζωή πρέπει να βγαίνει από αυτά, κάτι για την υπερβολική ελευθερία μάλλον και την χρησιμότητα των περιορισμών :Ρ
οι πελάτες μπαίνουν σπάνια αλλά είναι λογικό γιατί δεν μας γνωρίζουν ακόμα, κάθε μέρα όμως που περνάει η δουλειά αυξάνεται και πιστεύω πως σύντομα θα είμαστε σε ικανοποιητικό επίπεδο, μέχρι τότε πρέπει όλοι να έχουμε εξοικειωθεί με τον χώρο και τις δουλειές μας για να μπορούμε να δώσουμε το 100%..
τα πράγματα με Εκείνη είναι τέλεια.. εχθές ήμουν πολύ κοντά στο να της αποκαλύψω την ύπαρξη του μπλογκ αλλά συγκρατήθηκα, πιστεύω πως θα ήταν λάθος κίνηση..
τεσπά.. σε λίγο θα αρχίσω να γράφω γλυκανάλατα ποστ για το πόσο ευτυχισμένος είμαι :)

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Dengue Fever - Tiger Phone Card



ένα παλιό τραγούδι που μου άρεσε πολύ και το άκουγα συχνά πέρυσι.. πάλι μου ξέφυγε μια μέρα εχθές και δεν το πήρα είδηση, μου την σπάει κάπως αυτό.
προσπάθησα σήμερα να δω το υπόλοιπο new moon αλλά μάταια, το διέκοψα στα 10 λεπτά..
απόψε θα δω με Εκείνη την αγαπημένη της ταινία, a walk to remember, από ότι είδα δεν νομίζω να μου αρέσει και πολύ αλλά δεν πειράζει η συντροφιά της είναι αρκετή, θα ήθελα να δω το Juno μαζί της, αν έχουμε χρόνο θα δούμε και τα δύο..
ευτυχώς που το μαγαζί δεν έχει ανοίξει ακόμα και μπορούμε και περνάμε χρόνο μαζί, γιατί όταν ανοίξει...

έχω έναν φόβο μέσα μου.. πως όλα θα διαλυθούν, ακόμα και όταν είναι κοντά μου δεν μου φεύγει αυτό το αίσθημα, ακόμα και τώρα εύχομαι να ήμουν αλλιώς
λίγο πιο αισιόδοξος

κοντά σου..

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

20 ιουλίου 2010

αυτό που συμβαίνει είναι απίστευτο.. απίστευτο απίστευτο απίστευτο :)
από εχθές είμαστε Μαζί..
Εκείνη είναι πια μαζί μου, δεν είναι πια μακρινή και απρόσιτη
την κοιτάω και δεν την σκέφτομαι σαν αν είναι στην άλλη άκρη του κόσμου
είναι κοντά μου και είμαι ευτυχισμένος :)
πολύς καιρός για να διαβάσετε και κάτι ευχάριστο εδώ μέσα αλλά τουλάχιστον ήρθε και είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί!
την αγαπάω και μ'αγαπάει και αυτή.. δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι άλλο σε αυτόν τον κόσμο..

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

η επαφή

είναι ερωτευμένη μαζί μου αλλά για κάποιον λόγο δεν θέλει να το παραδεχτεί ακόμα
μου την σπάει που πρέπει να βρίσκουμε λόγους για να αγγίξουμε ο ένας τον άλλον

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

η πρώτη χαμένη Εκείνη




ακούω τραγούδια από τα παλιά και σκέφτομαι το παρελθόν, δεν ξέρω αν όλα έχουν χαθεί στο σήμερα, για κάποιον περίεργο λόγο πίστευα και ίσως πιστεύω ακόμα πως αν ήμουν μαζί με Εκείνη, θα έβρισκα ξανά την πρώτη χαμένη Εκείνη

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

σύντομο

για λίγο κοιμήθηκα με το τραγούδι να παίζει και τις σκέψεις για το αύριο, το σήμερα και το ποστ :Ρ
σήμερα καθαρίζαμε και πάλι.. μου βγήκε η πίστη.. εχθές ήμασταν πολύ άνετα αλλά σήμερα κουραστήκαμε.. μάλλον φταίει και η αϋπνία. και η ζέστη και όλα..
ελπίζω την κυριακή να έχω ρεπό γιατί δεν πάει άλλο

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Απουσία

με ένα φόρεμα που μου έμοιαξε υπέροχο, να φυσάει και τα μαλιά σου να πετάνε, πιο όμορφη από ποτέ, γλυκειά, γλυκειά γλυκειά...

αυτή πληγώνει εμένα και εγώ πληγώνω αυτήν
αλλά εγώ πληγώνομαι πιο πολύ ή τουλάχιστον με διαφορετικό τρόπο
η όλη κατάσταση είναι σκατά, σκατά σκατά..

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

αλλαγή

μια σημαντική αλλαγή έγινε στην καθημερινότητα μου, ανοίγει το boss καινούριο μαγαζί και πηγαίνω εκεί..
είναι πολύ μακρυά από το σπίτι μου και θα τρώω πολύ ώρα στο πηγαινέλα αλλά οκ.. μια αλλαγή
τα πρόσωπα δεν πολυαλλλάζουν, αλλά τουλάχιστον θα έχω γύρω μου αρκετά άτομα που συμπαθώ, σήμερα καθαρίζαμε το μαγαζί και το ετοιμάζαμε για το άνοιγμα, πολύ κούραση
θα ήθελα να είχα μια μηχανή του χρόνου και να πήγαινα δυο τρεις μήνες στο μέλλον, θα ήθελα πολύ να ξέρω πως θα είναι τα πράγματα, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι αυτό το μαγαζί, πως θα δουλεύουμε εκεί και τους καινούριος ρυθμούς που θα πρέπει να αποκτήσουμε και να συνηθίσουμε
έχω άγχος όπως όλοι αλλά επίσης νοιώθω σίγουρος για τον εαυτό μου, θέλω να πετυχει το εγχείρημα αυτό, είναι μια πρόκληση, ελπίζω όλα να πάνε καλά
σήμερα είμαι με τρεις ώρες ύπνο, ξύπνησα στις 7:30, καθαρίζαμε 8 ώρες αλλά δεν νοιώθω κουρασμένος, δεν ξέρω τον λόγο.. νοιώθω κάπως ωραία
με Εκείνη.. θεέ μου.. τι μπέρδεμα.. συνεχίζουμε να βρισκόμαστε λες και τπτ δεν έγινε.. λες και είμαστε φίλοι όπως και πριν, ξέρω πως αν συνεχιστεί έτσι μπορεί να μην την ξεπεράσω αλλά δεν γίνεται να μην την βλέπω, Εκείνη δεν ξέρω πως βλέπει τα πράγματα, λέει πως δεν θέλει να με χάσει, να μην απομακρυνθώ από την ζωή της, πολύ εγωιστικό εκ μέρους της μάλλον αλλά η καινούρια κατάσταση προς το παρόν εξυπηρετεί και τους δύο μας αν και ξέρω πως με κάποιον τρόπο θα πληγωθώ και το φοβάμαι κάπως, τουλάχιστον τώρα όμως είμαι πιο ελεύθερος μαζί της και περνάω πολύ καλά με εξαίρεση τις στιγμές που θυμάμαι πως όλα είναι.. διαφορετικά από αυτό που θέλω
δεν ξέρω τι να σκεφτώ, τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στην δική της θέση
μήπως πρέπει να βρω την δύναμη και να απομακρυνθώ; το αναρωτιέμαι αλλά δεν το θεωρώ πιθανό!

Dead and Gone T.I. Ft. Justin Timberlake

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

της το είπα

η τρίτη 13 Ιουλίου, είναι η πρώτη χαμένη μέρα του μπλογκ.. η μέρα που δεν ανέρτησα τίποτα.. είχα κάποια πράγματα να κάνω.. και δεν μπόρεσα να επιστρέψω πριν τις 12
κυρίως μάζευα κουράγιο και έπινα
είπα επιτέλους σε Εκείνη, πως είμαι ερωτευμένος μαζί της, τελείως διαφορετικά από ότι είχα υπολογίσει αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο, της το είπα
έφαγα την χυλόπιτα μου και ηρέμησα..
όχι πως ηρέμησα αλλά λέμε τώρα.. θεωρητικά κάποια στιγμή θα ηρεμήσω

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

η δεύτερη μου ιδέα

η δεύτερη μου ιδέα, που μου ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα με αυτή σχετικά με το βέλος του χρόνου, είναι απλά μερικές εικόνες, μία κούπα καφέ, ένας τοίχος που πάνω του ακουμπάει η καρέκλα του ήρωα, η αυλή μπροστά του, φθινόπωρο ή χειμώνας, τα δέντρα και τα φύλλα τους, χαρτιά γραπτά και σκέψεις
το πως δεν μπορείς να έχεις προσωπικό χρόνο όταν βρίσκεσαι σε ένα σπίτι με πολύ κόσμο
μία σημείωση που χρόνια μετά σε κάνει να γράψεις μια άλλη σημείωση, κάπως έτσι τεσπα
δεν μπορεί να βγει τίποτα από τα παραπάνω, το πολύ μια παράγραφος σε κάτι μεγαλύτερο που το θέμα του είναι ακόμα άγνωστο

χθες την νύχτα επιστρέφαμε από κάπου και ήταν και Εκείνη, και όπως περπατάμε βλέπουμε μια από εκείνες της μηχανές που βάζεις 50 λεπτά και ακουμπάς τις παλάμες σου και σου λέει πόσο ερωτευμένος είσαι και κάτι τέτοια.. (γελοίο, γελοίο, γελοίο, άι νόου..)
και μου λέει βάλε τα χέρια σου, εγώ άρχισα τις ιστορίες μου για το πως όλα αυτά είναι παιδικά.. πως δεν είμαστε 15 και κάτι τέτοια, πως αποκλείεται να πιστεύει κανείς σε όλα αυτά..
και μου λέει βάλτα πληζ για μένα και τα έβαλα και το μηχάνημα έδειξε πως είμαι full ερωτευμένος, το αποτέλεσμα συνέπεσε με την πραγματικότητα, φυσικά και δεν άλλαξα γνώμη για αυτά απλά η όλη σκηνή μου φάνηκε κάπως, το ότι Αυτή ήθελε να κάνω αυτό το τεστ



ok η μηχανή που έβαλα τα χέρια μου εγώ εχθές δεν ήτανε αυτή αλλά είναι ότι πιο κοντινό μπόρεσα να βρω στο δίκτυο

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

κοσμοναύτες μαργαριτάρια και ύπνος

turn the lights off in this place
and she shines just like a star
and i swear i know her face
i just don't know who you are
turn the music up in here
i still hear her loud and clear
η αρχή από το closer, μου αρέσει ΤΡΟΜΕΡΑ ΠΟΛΥ!
τελείως άσχετο, όπως όλα στην ζωή βέβαια..

κοιμόμουν το απόγευμα και σε μια φάση ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάω την οθόνη του υπολογιστή, έπεφτε το φως πάνω από τις τρυπούλες που έχουν τα στόρια και φαινόντουσαν σαν άσπρα γράμματα/σύμβολα πάνω στο μαύρο της. αναρωτήθηκα το κρυφό μήνυμα όλων αυτών και μετά ξανακοιμήθηκα,
εχθές το βράδυ.. νύσταζα υπερβολικά (θέλω να κοιμάμαι συνεχώς λολ!) αλλά παρόλαυτά, είχα ανοίξει τον υπολογιστή, ήμουν στο μπλογκ και σκεφτόμουν να γράψω κάτι, μιλούσα στο μσν και μετά από προτροπή του Σκεπτικιστή βρήκα το πρώτο επεισόδιο (και μοναδικό προς το παρόν) της σειράς που φτιάχτηκε αποκλειστικά για διανομή μέσω τόρεντ pioneer oneόταν λοιπόν άρχισα να το βλέπω ήμουν σε τέτοια κατάσταση που μετά τα πρώτα 10 λεπτά, είχα κλείσει τα μάτια μου και άκουγα μόνο ήχο.. μπορεί να είχα κοιμηθεί κιόλας, όταν τα άνοιξα τέλειωνε σχεδόν και είχα χάσει τα 2/3, το μόνο που θυμάμαι ήταν soviet union, mars.. soviet union, soviet union.. mars, mars, τέσπα η ιστορία φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και απόψε μάλλον θα το δώ με προσοχή αυτήν την φορά, η όλη κατάσταση μου άρεσε πολύ! από όταν έπαιξα το mgs3 snake eater που διαδραματίζεται τον καιρό του ψυχρού πολέμου και έχει ένα boss που είναι ένας κοσμοναύτης που έχει ένα θέμα με την φωτιά, έχω κολλήσει με το διάστημα, τους δορυφόρους τους κοσμοναύτες τις κρυφές αποστολές στον αγώνα για την κατάκτηση του διαστήματος και όλα αυτά..μόλις είδα το ποστερ της σειράς κόλλησα!
πριν μάθω τι υποτίθεται πως συμβαίνει με αυτόν τον κοσμοναύτη που εμφανίζεται στο pioneer one πίστεψα πως με κάποιον τρόπο ήρθε από το παρελθόν.. έκανα λάθος όμως.
παρακάτω είναι ο "The Fury" θρυλικό μέλος της cobra unit, ήρωας του β παγκοσμίου πολέμου και boss στο mgs3

και μιας και σήμερα είναι μέρα άσχετων σκέψεων, θα βάλω και μια φώτο που έβγαλα όσο ήμουν Στην Στάση..
καιρό κοιτάω το κτίριο αυτό και μου προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο αυτό αλλά και το διπλανό, οι επιγραφές.. η πρόσοψη..

mekawa pearls..
μου θύμισε κάτι παλιά ντοκιμαντέρ στην ετ3 (μάλλον) που έδειχνε για την αλιεία των μαργαριταριών, τους ψαράδες (αν τους λένε και αυτούς έτσι) κάτι γραφεία στην Σρι Λάνκα και κάτι τέτοια.. εμπόριο.. 80's
και εκείνο το casio από κάτω.. όλα βγάζουν μια μελαγχολία για τα περασμένα, αναρωτιέμαι αν υπάρχει τίποτα στο Τώρα

όλα ανήκουν στο τότε, ήθελα ο Κοσμοναύτης να έρχεται από το χθες, κάτι πρέπει να σημαίνει αυτό
τέσπα..

βραβείο !!

ακόμα αδυνατώ να συνηθίσω την ιδέα των βραβείων, οκ όμως μας κάνουν να νοιώθουμε καλά! :) και πως κάποιοι μας διαβάζουν.. θενξ Σκεπτικιστή για το βραβείο και από εδώ:)

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

το βέλος του χρόνου

μερικές εικόνες, σκέψεις.. που θα ήθελα να γίνουν ιστορίες, η πρώτη φανταστική, και η δεύτερη οχι φανταστική
υπάρχει μια έννοια στην φυσική (ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται η ανεξάντλητη πηγή) που ονομάζεται βέλος του χρόνου, the arrow of time, και από ότι κατάλαβα είναι απλά η φαινομενική κατεύθυνση του χρόνου από το παρελθόν προς το μέλλον
λοιπόν με βάση αυτό μια μέρα που περπατούσα σκέφτηκα, το βέλος του χρόνου.. το βέλος του χρόνου.. το βέλος του χρόνου, δεν ξέρω ακριβώς γιατί και μετά μου ήρθε η ιδέα για μια ιστορία, κάπου κάπως κάτι, υπάρχει ένα βέλος (ίσως τεράστιο, γιατί ήταν από το τόξο κάποιου τιτάνα, προφανώς του κρόνου.. ήταν ο κρόνος τιτάνας; νομίζω ναι.. οι πηγές δεν αναφέρουν κάποιο τόξο αλλά οκ..) το οποίο είναι το βέλος του χρόνου και αν χρησιμοποιήσεις ένα τόξο, το οποίο μπορεί να είναι και Το Τόξο για να ρίξεις αυτό το βέλος αλλάζεις την ροή του χρόνου, βασικά σκεφτόμουν ταξίδι στο παρελθόν..
ο ήρωας ψάχνει το θρυλικό αυτό βέλος που έχει την δύναμη να σε ταξιδέψει πίσω στον χρόνο για να αποτρέψει μια καταστροφή η οποία έχει ήδη συμβεί, μάλλον σε κάποιον φανταστικό, μυθικό παρελθόντα χρόνο, ίσως και σε έναν κόσμο περίπου σαν τον δικό μας (εννοώ του παρελθόντος..)
Γλύκα, επειδή αυτός είναι ο τομέας σου ( :) ) πως σου φαίνεται η ιδέα αυτή;;
έχω και μια άλλη αλλά δεν έχω χρόνο να την αναφέρω.. η οποία δεν είναι για φανταστική ιστορία αλλά πιο καθημερινή, ρεαλιστική και όλα αυτά και μάλλον αδιάφορη.. πω.. πρέπει να φύγω!

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

το πρώτο μου βραβείο!

το οποίο ήρθε αργά βέβαια γιατί το περίμενα από την πρώτη μέρα ή μάλλον από την πρώτη νύχτα :Ρ θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ τον Κέβιν που μου το έδωσε!
το βραβείο το τοποθέτησα κάτω κάτω γιατί είμαι μετριόφρων και επειδή δεν ξέρω για πόσο καιρό το κρατάς (μήπως για πάντα;) αποφάσισα να το κρατήσω για.. (τυχαίο διάστημα) έναν μήνα!

Metal Gear Solid Trailer



το σπουδαιότερο παιχνίδι όλων των εποχών..

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

άκυρο

έξω βρέχει.. και μέσα μου είμαι όπως είμαι
αυτά που σκέφτομαι, οι εικόνες.. η νύχτα που περασε και η αυριανή μέρα
τόσες συνδέσεις και καμιά δεν μοιάζει πραγματική
για κάθε ωραία στιγμή βρίσκω χίλιες άλλες που την ακυρώνουν

η θάλασσα την νύχτα και τα φώτα στην άλλη μεριά
ο κόσμος απέναντι, μακρινός και ευτυχισμένος..

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

SENORITA-JAMES



ο καιρός πάει να μου χαλάσει τα σχέδια.. τι βλακία! γιατί να αρχίσει να βρέχει τώρα; τεσπά..
το τραγούδι αυτό εκτός από τέλειο, περιέχει τον μυστηριώδη, γεμάτο νοήματα και συμβολισμούς στίχο, don't treat me like a god, treat me like a dog i'll come home to you, to you...
τον σκέφτομαι συνεχώς και ψάχνω κάποιο νόημα, μπορεί κάποιος να μου δώσει μια εξήγηση; μια οποιαδήποτε εξήγηση..

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

το χαμόγελο σου

θα φύγει για τρεις μέρες.. θα πάει σε ένα μέρος που σφίγγεται η καρδιά της απλά και μόνο στην σκέψη του, μπορώ να φανταστώ πως νοιώθει γιατί υπάρχει και για μένα ένα τέτοιο μέρος, κάπου που δεν υπάρχει καμία χαρά και όταν είμαι εκεί μοιάζουν όλα μακρινά, σκοτεινά και απρόσιτα
δεν της το έχω πει και τώρα που το σκέφτομαι έπρεπε να το είχα κάνει
αυτήν την φορά δεν θα είναι όπως τις άλλες όμως γιατί θα μιλάμε και ελπίζω να μπορέσω να την κάνω να δραπετεύει για λίγο από εκεί, έστω και στιγμές
σκέφτομαι.. τι περίεργο..
πόσες φορές με έχει βοηθήσει με τον ίδιο τρόπο χωρίς να το συνειδητοποιεί
θέλω να την ακούσω να γελάει! ή να δω το χαμόγελο της

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

σούπα

έχω ένα μικρό πρόβλημα με τις λέξεις τις τελευταίες ημέρες, μάλλον πρέπει να βρω ένα καινούριο είδος ποστ μέχρι να επανέλθω στον παλιό "καλό" εαυτό μου
ο τζούμπεη τρέχει σαν τρελός κυνηγώντας ένα από τα μπαλάκια του
πιο παλιά έβαζα τις φώτο και έλεγα τις ιστορίες τους, μετά ήταν τα μικρά twitter posts, ανάμεσα τους απλά τραγούδια
τι είναι αυτό που θα καλύψει το κενό τώρα;
αυτό που έλεγα κάποτε πως θα γίνει, σχετικά με τα τραγούδια στο μπλογ, έγινε
αντί να ψάχνω στο youtube τώρα βρίσκω εδώ μέσα μερικά από τα αγαπημένα μου και μαζί με αυτά την εκάστοτε διάθεση
ακούω το the greatest, από το my blueberry nights.. ένα από τα ποστ στο οποίο επιστρέφω συχνά
είπα να διαβάσω λίγο σήμερα αλλά δεν μπόρεσα να καθήσω
το μυαλό μου είναι σούπα
έχουν γίνει διάφορα αλλά δεν τα έγραψα γιατί ξέρω πως σε λίγο θα χάσουν το νόημα τους
περνάω μάλλον καλά αλλά δεν μπορώ να νοιώσω τίποτα αληθινά

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Roberta Flack - Killing Me Softly With His Song



ακόμα ένα soundtrack της νύχτας

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Wrestle Jam '88

.



μια ταινία που αξίζει να δει κανείς..

μια σκηνή που μου έκανε εντύπωση για διάφορους λόγους είναι εκείνη που ο Ρουρκ φωνάζει ένα παιδάκι στο τροχόσπιτο του για να παίξουν Νιντέντο και βάζει ένα παιχνίδι πάλης που τον είχε ως playable character και μάλιστα είχε και την special move του εκείνο το πήδημα από την κορυφή των σχοινιών του ρινγκ, στην σύγχρονη εποχή το παιχνίδι εκείνο, η κονσόλα ήταν τόσο ξεπερασμένη (το παιδάκι του μιλούσε για διάφορα σύγχρονα παιχνίδια με 3d γραφικά κτλπ αλλά ο Ρουρκ δεν καταλάβαινε τίποτα) αλλά για τον Ρουρκ ήτανε ακόμα ένα ενθύμιο της παλιάς του δόξας και ένας τρόπος σύνδεσης με τον μικρό, να παίζουν video games..
όλα είχαν περάσει αλλά εκείνος υπήρχε και το παιχνίδι υπήρχε και το παιδάκι υπήρχε και πιθανόν να θυμόταν ακόμα κάποιες ευχάριστες στιγμές που πέρασαν παίζοντας το συγκεκριμένο παιχνίδι

EDIT AT 2:04 am (Σαββάτο)
http://kotaku.com/5158834/the-making-of-wrestle-jam-the-wrestlers-unsung-hero
ένα σάιτ που περιγράφει την δημιουργία του παιχνιδιού

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

βιαστικό ποστ

μία ανάρτηση της οποίας ο μοναδικός σκοπός είναι να μην χάσω την ημέρα, σχόλασα πριν λίγο και πρέπει να πάω κάπου και δεν προβλέπεται να επιστρέψω στο σπίτι πριν τις 12, οπότε..
είμαι σε ένα ίντερνετ καφέ, πόσο περίεργο μου φαίνεται να μπαίνω στο μπλογκ από εδώ, από τον έξω κόσμο
ζήτησα το πιο απομακρισμένο pc, είμαι ακριβώς δίπλα στο παράθυρο, και σκέφτομαι πως κάποιος μανιακός μου αναγνώστης θα με δει να γράφω και θα πει εσυ είσαι ο commentator? :P
τεσπά..
είχα κάποια σχέδια για σήμερα, όχι Τα Σχέδια αλλά ένα μικρό βήμα προς αυτά.. τα πράγματα άλλαξαν όμως, τεσπά τεσπά..