βλέποντας προχθές το Σαμουράι Χ, πρόσεξα στα related videos και ένα άνιμε που δεν είχα ακούσει, λεγόταν Sword of the Stranger και όπως διάβασα στα σχόλια ήταν καταπληκτικό έτσι το έβαλα στα αγαπημένα και σήμερα το είδα! πολύ ωραίο και οι σκηνές μάχης καταπληκτικές μου θύμισαν τα crouching tiger hidden dragon και το hero, όπως και διάφορα video games με σαμουράι.
η ιστορία ξεκινάει με ένα μικρό αγόρι τον Κοτάρου και το σκυλί του τον Τομπιμάρου, για κάποιον λόγω κοινηγάνε το αγόρι κάποιοι κινέζοι πράκτορες απεσταλμένοι του Αυτοκράτορα της δυναστείας Μινγ, δεν νομίζω πως λένε κάπου εποχή αλλά πρέπει να είναι στα τέλη της δυναστείας (που όπως μου λέει η wiki, τέλειωσε το 1644) γιατί υπάρχει ένα πυροβόλο όπλο. ο Κοτάρου βρίσκει καταφύγιο σε έναν εγκατελειμένο ναό όπου συναντάει έναν ανώνυμο Σαμουράι που τον βοηθάει όταν οι Κινέζοι έρχονται να τον πιάσουν. απο τις αναμετρήσεις των Κινέζων πρακτόρων νωρίτερα με διάφορους έχουμε πάρει την ιδέα ότι είναι πολύ καλοί στις πολεμικές τέχνες και όταν ο ανώνυμος σαμουράι (later known as Nanashi) νικάει έναν από αυτούς καταλαβαίνουμε πως είναι πολύ ικανός μαχητής. στην πάνω φώτο είναι ο Νανάσι, ο Κοτάρου και ο Τομπιμάρου.
και σε αυτήν το ίδιο. το περίεργο με τον Νανάσι, είναι ότι έχει δεμένο το σπαθί του στην θήκη του με τέτιον τρόπο που δεν μπορεί να το τραβήξει για να πολεμήσει με αυτό. όταν τον ρωτάει ο Κοτάρου τι είναι αυτό, το περίεργο δέσιμο, εκείνος του λέει πως είναι κάτι σαν όρκος, προσευχή.. και πως είναι μυστικός ο λόγος. ο Κοτάρου προσλαμβάνει τον Νανάσι για να τον πάει μέχρι κάποιον Ναό (κάποιον συγκεκριμένο ναό που ξεχνάω το όνομά του) και να βοηθήσει τον Τομπιμάρου που δηλητηριάστηκε από το όπλο κάποιο Κινέζου (καταραμένοι κινέζοι.. ) πριν επέμβει ο Νανάσι και τους σώσει. καθώς ταξιδεύουν δένονται χωρίς βέβαια να το παραδέχονται ανοιχτά. στην πορεία μαθαίνουμε πως ο λόγος που οι Κινέζοι ψάχνουν τον μικρό είναι γιατί θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν σε μια τελετή και να πάρουν το αίμα του γιατί όπως λέει μια προφητεία, το αίμα του είναι βασικό συστατικό σε ένα φάρμακο το οποίο χαρίζει την αιώνια ζωή και το θέλουν για τον αυτοκράτορά τους. (τελικά η δυναστεία έπεσε γιατί ο Νανάσι έσωσε τον Κοτάρου και ο Αυτοκράτορας δεν έγινε αθάνατος.. :Ρ) ο Νανάσι πηγαίνει τον Κοτάρου στον ναό που πρέπει να τον πάει.. ο Τομπιμάρου έχει γίνει καλά αλλά μόλις ο Νανάσι αφήνει τον Κοτάρου, οι μοναχοί του ναού τον παραδίνουν στους Κινέζους!! (άτιμοι Γιαπωνέζοι) όταν ο Νανάσι καταλαβαίνει τι έχει γίνει προσπαθεί να τον σώσει αλλά δεν προλαβαίνει γιατί στο κυνηγητό ένας Κινέζος του σκοτώνει το άλογο. (έχουν κάποιο θέμα με τα ζώα in general οι chinese) και όπως είναι φυσικό δεν μπορεί να τους ακολουθήσει με τα πόδια. οι Κινέζοι απομακρύνονται και πάνε στον ναό που έχουν χτίσει για την συγκεκριμένη τελετή και ανεβάζουν τον Κοτάρου στην κορυφή ενός πύργου για να τον θυσιάσουν στις 12 η ώρα. ο Νανάσι με την βοήθεια του Τομπιμάρου που μυρίζει και βρίσκει τα ίχνη πάνε στον Ναό και γίνεται η μεγάλη μάχη.. ο αρχικακός είναι ένας ξανθός Κινέζος, που δεν είναι Κινέζος αλλά έχει μεγαλώσει στην Κίνα και είναι ο ικανότερος πολεμιστής τους. στο πρόσωπο του Νανάσι βρίσκει τον άξιο αντίπαλο που έψαχνε μια ζωή και αναμετριούνται. φυσικά ο Νανάσι ως ο καλός της υπόθεσης νικάει σε μια πολύ όμορφα σκηνοθετημένη και χορογραφημένη και ζωγραφισμένη (:Ρ) μάχη. μετά παίρνει τον Κοτάρου και χάνονται καβάλα στο ηλιοβασίλεμα ή στην αυγή κάτι από τα δύο.. μου άρεσε πραγματικά. πέρα από τις μάχες έχει πολύ όμορφες εικόνες, όταν αρχίζει να χιονίζει προς το τέλος είναι τέλειο, σαν πίνακας.. και επίσης σε βάζει να σκεφτείς διάφορα πράγματα (όχι πολύ βαθιά. ακριβώς όσο πρέπει..) ο αυθορμητισμός και η γκρίνια του Κοτάρου σε τραβάνε και ο Τομπιμάρου χωρίς να πει μια λέξη πρωταγωνιστεί. ο Νανάσι βασίζεται στο στερεότυπο του man with no name που κλασικά έχει ένα deep secret να τον βασανίζει αλλά καταβάθος είναι πολύ καλός τύπος. γενικά πολύ ωραία ταινία και ήρθε και από το πουθενά, πράγμα που την κάνει ακόμα καλύτερη.http://www.youtube.com/watch?v=RY8br0fiWOQ&feature=related
το παραπάνω λινκ είναι για το πρώτο part της ιστορίας.
παιρνόντας στο δεύτερο μέρος του τίτλου, θα πω λίγα λόγια ως συνέχεια στο πρώτο μέρος του χθεσινού ποστ. όπως είπα και εχθές σήμερα δεν θα την έβλεπα και ήμουν έτοιμος να παρατηρήσω την συμπεριφορά μου για να εξακριβώσω την ακριβή φύση των συναιθημάτων μου κατά την διάρκεια της απουσίας της. τελικά εμφανίστηκε από την δουλειά και την είδα στα πεταχτά, σίγουρα ένιωσα κάτι.. αυτό επιβεβαιώνει τις παρατηρήσεις μου πως είμαι ερωτευμένος όταν είμαι μακρυά της. αλλά και πάλι δεν μπόρώ να πω πως την σκέφτηκα ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της ημέρας.. τεσπά τεσπα.. δεν υπάρχει απάντηση σε αυτά.. άσχετο, πρέπει να κουρευτώ και επίσης αύριο αν ξυπνήσω νωρίς θα περάσω από τα μαρκς να δω για μια τελευταία φορά για εκείνο το καταραμένο το μπουφάν.. σήμερα είχε πάλι 1 βαθμό κελσίου όταν επέστρεφα.. δηλαδή πολικό ψύχος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου