έγραψα ένα ποστ και το έσβησα όλο, δεν υπάρχει επιστροφή.. το έσβησα γιατί ήταν υπερβολικό.. και προσωπικό.. και πρέπει να βάλω κάποιο όριο στον εαυτό μου.
σήμερα ήμουν χάλια.. πολύ πεσμένος.. από τις μέρες που λες πως δεν υπάρχει τίποτα και δεν αξίζει τίποτα
ξέρω πως δεν ισχύουν όλα αυτά αλλά όταν τα νιώθεις δεν έχει σημασία τι γνωρίζεις
έξω χιονίζει :)
καμιά νιφάδα δεν μοιάζει με την άλλη και όμως όλες φαίνονται ίδιες
είμαστε όλοι όνειρα και ζούμε σε ένα όνειρο θα ήθελα να ήξερα ποιος κοιμάται και ποιος μας ονειρεύεται
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου