Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Παραμονή

"και να νιώθω πως σε ξέρω από παλιά"
όπως μάλλον παρατηρήσατε έβαλα ένα ρολόι στο blog, το είδα σε ένα άλλο blog και μου άρεσε, μου θύμισε λίγο το countdown timer του LOST, στην καταπακτή του swan station. κάποιος έξω παίζει τα κάλαντα με ένα κλαρίνο αλλά τα παίζει ελεεινά, δεν πρέπει να έχει ιδέα..
ολοκλήρωσα εχθές το βράδυ το βιβλίο του Ντοστογιέφσκη με τα τρία διηγήματα και όπως διαπίστωσα τελικά τα είχα διαβάσει όλα κάποτε, αυτό που μου άρεσε πιο πολύ ήταν το μια αξιοθρήνητη ιστορία, προχωράει η ιστορία, μαθαίνεις λεπτομέρειες για τους χαρακτήρες και λες τι σχέση τώρα έχει αυτό; γιατί πρέπει να το γνωρίζω σε τι εξυπηρετεί την ιστορία; την εξέλιξη; στην εξέλιξη μπορεί να μην βοηθάει αλλά βοηθάει στο χτίσιμο του κόσμου, ο Ντοστογιέφσκη φτιάχνει απίστευτα πλούσιους κόσμους ακόμα και στις πιο σύντομες ιστορίες του, μπορούσα να δω την νευρικότητα και την αμηχανία των καλεσμένων του Ψελδωνύμωφ, το αναμμένο βλέμμα του Πραλίνσκι, τον ακούω να μπερδεύει τα λόγια του και τους άλλους να κρυφογελάνε. Και η παραμικρή πληροφορία που δίνει ο Ντοστογιέφσκη είναι για να σου πει πως όλα αυτά είναι αληθινά, κάπου συμβαίνουν δεν είναι κάτι που έβγαλα από το μυαλό μου για να σας διδάξω. Μου άρεσε που ενώ περιέγραφε έναν χαρακτήρα με την φωνή του αφηγητή είπε πως κάτι τέτοιους χαρακτήρες τους αποδίδει τέλεια ο Γκόγκολ. Μου έχουν μείνει τώρα μόνο οι Λευκές Νύχτες.. τις έπιασα κανα δυο φορές αλλά δεν τις διάβασα, απλά τις ξεφύλλισα, τις αφήνω για αργότερα καθυστερώ.. αργοπορώ βραδυπορώ, τις φυλάω για το βράδυ, αφήνω να μεγαλώνει η επιθυμία μου να τις διαβάσω.
όπως ξεφύλλισα το βιβλίο έπεσα στον τίτλο του πρώτου κεφαλαίου, ή της πρώτης Νύχτας και θυμήθηκα πως έτσι είναι τα κεφάλαια.. Νύχτα πρώτη, Νύχτα Δεύτερη κοκ... μήπως λοιπόν ήταν αυτό το πρότυπο πίσω από τις πρώτες αναρτήσεις μου; και όταν έπρεπε να βρω έναν τίτλο για αυτές ασυνείδητα βγήκε στην επιφάνεια;
η ονομασία που έδωσα στο ρολόι, είναι ο χρόνος που φέυγει, νομίζω πως είναι από κάποιο τραγούδι μάλλον των Πυξ Λαξ αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιό είναι αυτό, μπορεί να έχω κάνει και λάθος και το τραγούδι να λέει πως κάτι αλλο φεύγει.. η μήπως λέει τρέχει και όχι φεύγει;
ελπίζω να λύσω σύντομα το μυστήριο αυτό...
βέβαια μπορεί να σβήσω το ρολόι σε κάποια φάση γιατί με ψιλοαγχώνει έτσι όπως μετράει τα δευτερόλεπτα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου